ကိုယ့္ စာသားနဲ႕ သူတပါးရဲ႕ ေခါင္းစဥ္

[ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဒီဇင္ဘာတုန္းက ခင္မင္ရင္းႏွီးသူ ကဗ်ာဆရာ မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႔ကို အကူအညီေတာင္းၿပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို assignment တစ္ခု ေပးၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ သူတို႔ ေပးလာတဲ့ ကဗ်ာ ေခါင္းစဥ္ေတြနဲ႕ ကဗ်ာေရးၾကည့္ဖို႔ ႀကိဳးစားတာပါ။ အခုေတာင္ အကုန္လုံး ေရးလို႔ မၿပီးေသးပါဘူး ]

ဒီခဏၿပီးရင္​ ​ေနာက္​လာမယ္​့ ခဏက မင္​းဘဝဆိုတာ

၁)

အဓိပၸာယ္​ကို နားမလည္​​ေပမယ္​့ ဟာသတစ္​ခုခုလို႔ သိလိုက္​တယ္​။ ဒီလိုနဲ႔ က်ြန္​​ေတာ္​​ေရာက္​ရွိ​ေနခဲ့တာဟာ ႏွစ္​ဆယ္​့သုံးႏွစ္​နဲ႔ ။ ​ေကာ္​ဖီကိုးဆယ္​့ကိုးခြက္​။ ပင္​အပ္​ပုံဆြဲထားတဲ့ မိုးပ်ံပူ​ေဖာင္​းတစ္​လုံး ​ေလ​ေပၚတက္​သြားတယ္​။ မီးပိြဳင္​့​ေတြ အားလုံးဟာ အျဖဴအမည္​း​ေတြ ျဖစ္​ၾကတယ္​။ သူတို႔က ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို တစ္​ခုခု ​ေျပာ​ေစခ်င္​မွန္​း ခံစားမိတယ္​။ က်ြန္​​ေတာ့္​မွာ အသံရွိမ​ေနဘူး။ Damn!

၂)

အိပ္​မက္​က နိုးလာတယ္​။ အဲဒီ​ေနာက္​မွာ အိပ္​မက္​က နိုးလာျခင္​းအမႈကို ထပ္​တလဲလဲ ျပဳလုပ္​တယ္​​။ ငါရွိတယ္​​ေလ၊ အဲဒီ​ေတာ့ ငါ ​ေတြးတာ​ေပါ့ မင္​းလည္​း ဒီလိုပဲ မဟုတ္​လား လို႔ ​ေဘးက လူကို လွမ္​း​ေမးမယ္​ လုပ္​ၿပီးမွ က်ြန္​​ေတာ္​့မွာ အသံမရွိမွန္​း သတိရလာတယ္​။ ဒါ​ေပမယ္​့ ​ေဘးက လူဟာ က်ြန္​​ေတာ္​ပဲ ျဖစ္​​ေန​ေတာ့ ငါလည္​း အတူတူပဲလို႔ ျပန္​​ေျဖတယ္​။ သူ႔မွာလည္​း အသံ ရွိမ​ေနဘူး။

၃)

သာယာတဲ့ ​ေန႔တစ္​​ေန႔ ျဖစ္​တာမို႔ ​ေသျခင္​းတရားနဲ႔ ပတ္​သက္​သမ်ွ​ အ​ေၾကာင္​းကို ရႈ​ေထာင္​့အမ်ိဳးမ်ိဳးက ဆင္​ျခင္​ၾကည္​့​ေနႏိုင္​ခဲ့တယ္​။ လက္​ထဲက စာ႐ြက္​မွာ " စိတ္​ကူးျဖင္​့ ဖန္​တီးထားသည္​့ ကမၻာကဲ့သို႔​ေသာ အရာ " ဆိုတဲ့ အဘိဓာန္​ဖြင္​့ဆိုခ်က္​ ဆန္​ဆန္​စာသားတစ္​​ေၾကာင္​းကို ​ေတြ႕ရတယ္​။ ​ဘယ္​သူမွ မလုပ္​ခိုင္​း​ေပမယ္​့ စာ​ေၾကာင္​းမွာ ကြက္​လပ္​​တစ္​ခုခု လိုက္​ျဖည္​့​ေနမိတယ္​။ ____ ျဖင္​့ ဖန္​တီးထားသည္​့ ကမၻာကဲ့သုိ႔​ေသာ အရာ၊ စိတ္​ကူးျဖင္​့ ဖန္​တီးထားသည္​့ _____ ကဲ့သို႔​ေသာ အရာ၊ စိတ္​ကူးျဖင္​့ ဖန္​တီးထားသည္​့ ကမၻာကဲ့သို႔​ေသာ _____ ။ တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​ မိန္​႔ခြန္​​း​ေျပာ​ေနတဲ့ အသံကို ၾကားတယ္​။ ​ေသနတ္​သံတစ္​ခ်က္​ကို ၾကားလိုက္​ရၿပီး မိန္​႔ခြန္​း​ေျပာ​ေနတဲ့ အသံပိုင္​ရွင္​ ​ေျပာင္​းသြားတာကို ၾကားလိုက္​ရတယ္​။ သိပ္​မၾကာခင္​ ​ေသနတ္​သံ ​ေနာက္​တစ္​ခ်က္​ ထပ္​ၾကားလိုက္​ရတယ္​။

၄)

ကြၽန္​​ေတာ္​နဲ႔၊ က်ြန္​​ေတာ္​တို႔နဲ႔ က လြဲၿပီး ဘယ္​သူမွ ဘယ္​အရာမွ ရွိမ​ေန​ေတာ့တဲ့ ဟင္​းလင္​းျပင္​ႀကီးထဲ ​ေရာက္​​ေနတယ္​။ ​ေရာက္​​ေနၾကတယ္​။ " အဆင္​သင္​့ပဲလား" လို႔ တျခား က်ြန္​​ေတာ္​က ​ေမးတယ္​။ ဘယ္​လိုျပန္​​ေျဖရမလဲဆိုတာ က်ြန္​​ေတာ္​ ​ေကာင္​း​ေကာင္​းသိ​ေနတယ္​။ က်န္​တဲ့ က်ြန္​​ေတာ္​တစ္​​ေယာက္​လည္​း ကြၽန္​​ေတာ္​့လိုပဲ သိ​ေနခဲ့တယ္​။ ။

- ​ေဏသစ္​

( ​ေခါင္​းစဥ္​ကို " အာခီယာ " က ​ေပးပါတယ္​ )

-----------------------------------------------------------------------------------------------

Stepwells

အသံရဲ႕ အသံ

ရဲ႕ အသံ

​ေျခာက္​ျခား​ေနတာ

​အ​ေၾကာင္​းမဲ့​ေတာ့

မဟုတ္​ဘူး

ငါ ျမင္​တယ္​

ၿမိဳ႕ရဲ႕ ၾသဇာဟာ

ငါတို႔ အ​ေပၚ

ကံဆိုးျခင္​းတစ္​ခုလို

အုံ႕မိုး ​ေနခဲ့တာ

​ေရဟာ ​ေတြ​ေဝတယ္​

တုန္​ခါ​ေနတဲ့ တိတ္​ဆိတ္​မႈထဲ

တနဂၤ​ေႏြ​ေတြ တိုက္​ခတ္​​ေနတာ

ဆု​ေတာင္​းဟာ ဆူပြက္​​ေနတယ္​

ၿမိဳ႕ဟာ

တစ္​စုံတစ္​ရာ​ေတြကို

ရည္​႐ြယ္​ခ်က္​ရွိရွိ ​ေဖ်ာက္​ဖ်က္​​ေနတာ

ငါ သိတယ္​

ငါ သိ​ေနတာကို

ၿမိဳ႕ကလည္​း သိ ​ေနတယ္​ဆိုတာကို

ငါ သိတယ္​

ည​ေတြမွာ အိပ္​မက္​ထဲကုိ ပလတ္​စတစ္​အိတ္​အမည္​းမ်က္​ႏွာဖုံးနဲ႔ လူတစ္​​ေယာက္​ ​ေရာက္​​ေရာက္​လာၿပီး ကယ္​တင္​ခံရဖို႔ အခ်ိန္​နီးလာၿပီလို႔ ​ေျပာ​​ေျပာသြားတယ္​။ မနက္​နိုးလာတဲ့ အခါတိုင္​း လႈိင္​း​ေတြ​ေလ​ေတြၾကား ဘာ​ေၾကာင္​့မွန္​းမသိ ​ေရာက္​​ေရာက္​​ေနတယ္​။

- ​ေဏသစ္​

(ကဗ်ာ ​ေခါင္​းစဥ္​ကို Khantkyi Maung က ​ေပးပါတယ္​)

-----------------------------------------------------------------------------------------------

လက္​နက္​ခ်ခ်င္​စိတ္​​ေပါင္​း တစ္​သန္​းနဲ႔

ကိုယ္​တို႔​ေတြ ကိုယ္​တိုင္​ဟာ

တခါတ​ခါဆိုသလို တ​ေရးနိုးလာၿပီး

ျပန္​အိပ္​မရ​ေတာ့တဲ့

ည​ ​ေတြ ျဖစ္​သြားတတ္​ၾကတာပဲ

​ေ႐ႊ႕​ေျပာင္​းပင္​လယ္​​ေတြလို

လက္​တံအတိုအရွည္​​ေတြ

အရည္​​ေပ်ာ္​ ျဖန္​႔က်က္​လို႔

မ​ေရာက္​ရွိႏိုင္​​ေတာ့မယ္​့

ၿမိဳ႕ႀကီးျပႀကီး​ေတြနဲ႔

ခ်စ္​က်ြမ္​းဝင္​​ေနရသလိုလို

အ​ေတြ႕အၾကဳံ​​ေတြ ရွိဖူးခဲ့ၾကမယ္​​

ဒီ စကား​ေတြ​ေပမယ္​့

တျခားသူ​ေျပာတဲ့ အခါ

တျခား အဓိပၸာယ္​တစ္​မ်ိဳး

ထြက္​ခ်င္​ ထြက္​​မယ္​၊ ခက္​မယ္​၊

လြယ္​မယ္​ ဆိုတာနဲ႔ ပတ္​သက္​ၿပီး

ဘယ္​သူက ​ေ႐ြးခ်ယ္​ခြင္​့ရွိခဲ့လဲ

စကၠဴနဲ႔ လုပ္​တဲ့ စိတ္​​​ေတြ​ ​ေလွလို

ခရီးထြက္​သြားတဲ့ အကြာအ​ေဝးနဲ႔ ​

ေဘးထြက္​ပတ္​ဝန္​းက်င္​အရပ္​​ေဒသ

အာသီသ​ေနာက္​တစ္​ခုဆီ

​ေရာက္​တဲ့ အခါ နာမည္​တစ္​မ်ိဳး ​ေျပာင္​းလဲၿပီး

ဇာတ္​ျမဳပ္​​ေနထိုင္​​​ေကာင္​း​ေနထိုင္​မွာပဲ

အ​ေသြးအသားရဲ႕ အသက္​ရဲ႕

အသိစိတ္​​ေတြရဲ႕ အပ မွာ ​

ေနာက္​တစ္​ခါ ​ေရာက္​မလာ​ေတာ့မယ္​့

အရာမွန္​သမ်ွရဲ႕ လက္​ရွိဘဝအ​ေပၚ

လႊမ္​းမိုးခ်ဳပ္​ကိုင္​​ေနမႈကို

လြယ္​လြယ္​ကူကူ

မသိ​​ေယာင္​ျပဳၾကည္​့တဲ့ အ​ေလ့အထ

အ​ေပၚ ဘာမ်ား

ဆက္​လက္​တတ္​နိုင္​ၾကလို႔လဲ

​ၿပီး​ေတာ့လည္​း ဒါပဲ​ေလ ... ။ ။

- ​ေဏသစ္​

( ​ေခါင္​းစဥ္​ကို ပိုင္​ဉာဏ္​က​ ​ေပးပါတယ္​ )

-----------------------------------------------------------------------------------------------

လက္​ျပင္​ကိုင္​းသူ

မနက္​ဘက္​ နိုးလာတဲ့ အခါ

ဘာသာစကားသုံး​ေလးမ​်ိဳး တတ္​​ေျမာက္​​ေနတာပဲ ျဖစ္​ျဖစ္​၊

အသက္​ရွင္​လ်က္​ ရွိမ​ေန​ေတာ့တာကိုပဲ ျဖစ္​ျဖစ္​ ​

ေမ်ွာ္​လင္​့တတ္​သူ​ေတြခ်ည္​းပါပဲ။

​ေန႔ဘက္​​ေတြမွာ မသိမွန္​း မသိရတာ​ေတြ

ညဘက္​​ေတြမွာ မသိခ်င္​​ေပမယ္​့ မသိခြင္​့ မရတာ​ေတြ ...

လွ​ေပမယ္​့ ​ေျမဆြဲအားဟာ ဖ်ား​ေယာင္​းတယ္​။

ည နက္​တိုင္​း နက္​တိုင္​း

ဘူးခြံအလြတ္​ရဲ႕ အ​ေမွာင္​ထဲကို ငုံ႕ၾကည္​့ၿပီး

အသံတစ္​မ်ိဳးၿပီး တစ္​မ်ိဳး​ေပး​ၾကည္​့ေနရတဲ့ အ​ေပၚ

ဂုဏ္​ယူစိတ္​

ကို နာမည္​တစ္​မ်ိဳးမ်ိး ​ေပးထားတာ ရွိမွာ​ေပမယ္​့​

​ေမ့​ေနခဲ့ပါၿပီ။ အခ်ိန္​ကာလမွာ တကယ္​အစြမ္​းမထက္​​ေပမယ္​့

အာနိသင္​တစ္​ခုရွိမယ္​လို႔ ယုံၾကည္​​ေစတတ္​တာကိုလည္​း

သ​ေဘာက်​ေနခဲ့ပါၿပီ။

ဥပမာ - မနက္​အိပ္​ရာထတဲ့ အခါ

လက္​ျပင္​မွာ အ​ေတာင္​ပံ​ေတြ ​ေပါက္​​ေနတာကို

ျမင္​ရရင္​ ဆိုတာမ်ိဳး ။ ။

- ​ေဏသစ္​

(​ေခါင္​းစဥ္​ကို ကိုမွဴး​ေနဝန္​းက ​ေပးပါတယ္​ )

-----------------------------------------------------------------------------------------------

ေျခတစ္ဖက္ဆာေနတဲ့ ေကာင္မေလးဟာ ဘဝတစ္ခုလံုးကို ၿမိန္​ရည္ရွက္ရည္ စားေသာက္ၿပီးေနာက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့

​ေပမယ္​့ ကိုယ္​့ အရိုးနမူနာကို သူ ရ လိုက္​တာပါပဲ။ ​ေျပာရရင္​ ဒါဟာ ပုံျပင္​တစ္​ပုဒ္​ထဲမွာ ပါဝင္​​တည္​ရွိ​ေနတဲ့ ပုံ​ေျပာသူက ​ေနာက္​ထပ္​ပုံ​ေျပာသူ တစ​္​​ေယာက္​ ပါဝင္​​ေနတဲ့ ပုံျပင္​အ​ေၾကာင္​းကို ထပ္​​ေျပာ​ေနသလို​ေပါ့။

ငွက္​​ေတြ ​ေသတဲ့ အခါ အ​ေငြ႕ပ်ံၿပီး ​ေလျဖစ္​သြားတယ္​။ ​ေလထဲမွာ ပုံျပင္​​ေတြ ပါဝင္​​​ေနေပမယ္​့ ပုံျပင္​ထဲမွာ လူ​ေတြ ​ေနတဲ့ ​ေခတ္​ကကုန္​သြားျပီ။ အခ်ိဳးအ​ေကြ႕​ေတြမွာ အခိုး​အ​ေငြ႕​ေတြလို ကိုယ္​တို႔ ခဏခဏ ဆုံဖူး တာ။ "လြန္​​ေလၿပီ​း​ေသာ​"ေတြ ဓာတ္​ႀကိဳးထဲ စီးဆင္​းသြားၿပီး​ မီးလင္​းလာခဲ့တာ။ ဒီ အ​တိုင္​းဆို ေသာၾကာ​ေန႔​ေတြတိုင္​းဟာ စုံဂဏန္​း​ေတြ ျဖစ္​​ေန​ေတာ့မွာပဲ ။

ေျခတစ္ဖက္ဆာေနတဲ့ ေကာင္မေလးဟာ ဘဝတစ္ခုလံုးကို ၿမိန္​ရည္ရွက္ရည္ စားေသာက္ၿပီးေနာက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္​။ ဘူတာရုံတိုင္​းမွာ ထြက္​ခြာသြား​ေတာ့မယ္​့ ငွက္​အမ်ိဳးမ်ိဳးဟာ သံ​ေနသံထားအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ႏႈတ္​ဆက္​ၾကတယ္​။ ဒါ​ေပမဲ့ ၊ တကယ္​လို႔မ်ား လူကူးမ်ဥ္​းၾကား​ေပၚ ​ေနာက္​တစ္ခါ ျပန္​​ေတြ႕တဲ့ အခါ ကိုယ္​ မင္​းမ်က္​လုံးကို တြန္​းဖြင္​့ၿပီးဝင္​လာခဲ့မွာ။ မင္​းရဲ႕ အရိုး​ေတြ အျဖစ္ မင္​းဆီမွာ ျပန္​လည္​ဝင္​စားမွာ။ ဒါနဲ႔မ်ား​ေတာင္​ ရထားဥၾသသ​​ံ​ေတြမွာ ဘဝဟာ မ ဂဏန္​း ​ပဲ။

အရာရာကို ကိုယ္​ ရခဲ့ၿပီ။ အဲဒီလို ကိုယ္​ရခဲ့ၿပီလို႔ ယုံၾကည္​​ေနတဲ့ စိတ္​ကိုလည္​း ရခဲ့ပါၿပီ။

- ​ေဏသစ္​

( ကဗ်ာ ​ေခါင္​းစဥ္​ကို ဆစ္​ခ္​ က ​ေပးပါတယ္​။ စာသား​ေတြ တူ​ေနတာ မရွိ​ေပမယ္​့ ဒီ ကဗ်ာ​အ​ေပၚမွာ အဲဒီအခ်ိန္က ဖတ္​​ၿပီး အရမ္​းႀကိဳက္​​ေနတဲ့ ကို​ေမာင္​​ေဒးရဲ႕ " အစိမ္​း​ေရာင္​ စာအုပ္​ " ဟာ အမ​်ားႀကီး ၾသဇာလႊမ္​းမ္ိုးမႈ ရွိတာ ဝန္​ခံရမွာပါ )

-----------------------------------------------------------------------------------------------

ငါ့ကုိ နာက်င္​မႈပဲ​ေပးပါ၊ ႐ွိႏွင္​့ၿပီး ဆိုရင္​လည္​း အနည္​းဆံုး​ေတာ့ သူတို႔ ​ေပါင္​းစပ္​ရတာ​ေပါ့

ပ်က္​စီး​ေနတဲ့ ၿဂိဳဟ္​​ေတြရဲ႕ ​ေနာက္​ဆုံး​ေပါက္​ကြဲလြင္​့စင္​မႈ​ေတြကို ငါတို႔ ထိုင္​​ေငးၾကတယ္​။ စင္​ၾကယ္​မႈအ​ေပၚ မ်က္​ႏွာမလႊဲနိုင္​ခဲ့တဲ့ ​ေသြးထြက္​သံယို အစိတ္​အပုိင္​း​ေတြ၊ ​ေခါင္​းျပတ္​ရက္​သားနဲ႔ စူးစူးဝါးဝါး​ေအာ္​ဟစ္​ အ​ေျပးလာ​ေနတဲ့ မိုးတဖြဲဖြဲ ရထား။ ရ ထားၿပီးသမ်ွကို စြန္​႔လႊတ္​ဖို႔ ဆိုတာ အစိပ္​စိပ္​ကြဲကြာ​ ဖ်ားနာေနၿပီးတဲ့ စိတ္​မိ်ဳးနဲ႔မွ ျဖစ္​မယ္​လို႔ တစ္​​ေယာက္​​ေယာက္​က ​ တိုက္​​ေနတဲ့ ​ေလလို အသံမ်ိဳးနဲ႔ ​ေအး​ေအးညင္​းညင္​း ​ေျပာ​ေနတယ္​။ ဒါ​ေပမဲ့ ငါ့ကုိ နာက်င္​မႈပဲ​ေပးပါ၊ ႐ွိႏွင္​့ၿပီး ဆိုရင္​လည္​း အနည္​းဆံုး​ေတာ့ သူတို႔ ​ေပါင္​းစပ္​ရတာ​ေပါ့။ ငါတို႔ရဲ႕ လက္​ႏွစ္​ဖက္​ကို ခ်ိတ္​ဆက္​မပ်က္​ တြဲလ်က္​ထား၊ က်န္​တဲ့ ခႏၶာကိုယ္​ အစိတ္​အပိုင္​း​ေတြကို လက္​​ေကာက္​ဝတ္​က ျဖတ္​​ေတာက္​ထုတ္​ရင္​း အဲဒီက ထြက္​သြားလိုက္​​ေတာ့။ မင္​းသတင္​း​ေပးပို႔တဲ့ ညအနက္​ၾကယ္​​ေတြကို ငါ့ ကမၻာက ​ေစာင္​့ၾကပ္​​ေနမယ္​့ အလင္​းႏွစ္​​ေတြလို ရူးႏွမ္​းမႈမ်ိဳးနဲ႔ သက္​ဆိုး ရွည္​​ဖို႔ အား​ေမြး​ေနတဲ့ စြန္​းထင္​းစိတ္​ကို ငါ တသိမ္​့သိမ္​့ ​ေပြ႕ပိုက္​ထားမွာ​ေပါ့။ မင္​း​အိပ္​​ေပ်ာ္​​ေနခ်ိန္​ ​ေျခရင္​းမွာ လာရပ္​​ေငး​ေနမယ္​့ မင္​းမၾကားနိုင္​တဲ့ စကားသံလိုလို အရာတစ္​ခုက အခု လူ႔အ​ေယာင္​​ေဆာင္​ရင္​း ဒီ အ​​ေတြး​ေတြကို ​ေတြး​ေနခဲ့တာ။ ငါ​ေၾကာက္​​ေနသမ်ွအရာမွန္​သမ်ွနဲ႔ ဖက္​လွဲတကင္​း ရင္​းႏွီး​ရင္​း​ေပါ့ ငါ ႀကီးက်ယ္​ခမ္​းနား​ေသာ အပ်က္​အယြင္​းမ်ားၾကားက အရိပ္​လိုလို အ​ေရာင္​ပါ ဒါဟာ ။ မသိတဲ့ လူ​ေတြ အ​ေဆာက္​အအုံေတြ ၾကား မင္​းလည္​း အမႈန္​အမႊားအျဖစ္​ လြင္​့လြတ္​သြား​ေတာ့မွာ၊ မဟုတ္​လား။ တျခား​​ေသာ အၿပိဳင္ စၾကဝဠာ​ေတြမွာ တျခား​ေသာ ငါတု႔​ိ​​ေတြ အလားတူ ျဖစ္​တည္​​ေနမွာလား၊ ​ေပးျဖစ္​မယ္ ​ မဟုတ္​မွန္​းသိသိ ​ေရးမိတဲ့ စာ​ေတြနဲ႔ အတူ သူလိုကိုယ္​လို ​သံလမ္​းအခ်ိဳးအဆက္​​ ေအးစက္​​ေတြဟာ ႏွစ္​ကာလ​ေတြ အဆက္​ဆက္​လား၊ ​တက္​လာတဲ့ ေရပြက္​​ေတြမွာ ​​​​အဖ်ား​​ေငြ႕​ဟာ အဆက္​မျပတ္​ပဲ။ ။

​ေဏသစ္​

(ကဗ်ာ​ေခါင္​းစဥ္​ကို ကိုဇာတိ က ​ေပးပါတယ္​ )

-----------------------------------------------------------------------------------------------

စစ္​နဲ႔ ၿငိမ္​းခ်မ္​း​ေရး

အခု​ေရာက္​​ေနတာ မနက္​​ငါးနာရီ ​ေလးဆယ္​့ငါးမိနစ္​နဲ႔

တကယ္​မရွိျခင္​းၾကားက အမွတ္​စက္​တစ္​ခုပဲ

ပိုင္​နက္​​သတ္​မွတ္​ခ်က္​ေတြကို ငါတို႔ လိုအပ္​သလိုမ်ိဳး

အ​ေၾကာင္​းျပခ်က္​ေတြက ငါတို႔ကို ​လိုအပ္​တယ္​

ဆက္​သြယ္​​မႈမွန္​သမ်ွ အျဖဴ ၊ ဒါမွ မဟုတ္​ရင္​

အ​ေရာင္​မရွိဖို႔ လိုတာမ်ိဳး ၊ ​ေသစာနဲ႔ ရွင္​စာကို

ဖတ္​သူ​က ခြဲျခားတယ္​

​ေခါင္​းျပတ္​သြားတဲ့ လူရဲ႕ လည္​ပင္​းက

လက္​တစ္​ဖက္​​ေပါက္​လာၿပီး

လက္​ဟန္​​ေျခဟန္​နဲ႔ ၿမိဳ႕ကို စကား​ေျပာတယ္​

​လက္​ဟာ ဘာကိုမွ ကိုယ္​စားမျပဳဘူး

လက္​ထဲက​ေန ထပ္​ လႊတ္​ခ်ခံ​ေနရတာက

​ေနာက္​ထပ္​ လက္​​ေတြ

ပုံရိပ္​တစ္​ခုခ်င္​းစီမွာ

ပိုမိုထင္​ရွားလာတဲ့ အမွတ္​အသားက​ေတာ့

အျပဳံးပဲ ၊ ဝမ္​းနည္​းလာတဲ့ အခါ လုပ္​ရမွာကလည္​း

ဘဝရဲ႕ ​ေကြး​ေကာက္​နိုင္​စြမ္​းကို ​ေမးခြန္​းထုတ္​ဖို႔ပဲ

ကိုယ္​့ကို နာမဝိ​ေသသန တစ္​ခုခုနဲ႔

တြဲသိလာ​ေစဖို႔ အားထုတ္​​ေနမႈမ်ိဳး ၊ ​

ေနာက္​ဆုံးတစ္​​ေခါက္​ လူမွားႏႈတ္​ဆက္​ခံရတဲ့

အခ်ိန္​ကာလ ၊ ဆုတံဆိပ္​​ေတြမွာ

​ေရာင္​ျပန္​ဟပ္​လာတဲ့ ကိုယ္​့ပုံရိပ္​ဟာ

တစ္​ခုခုကိုို ​ႀကိဳတင္​ေၾကကြဲ​ေနခဲ့သလို

ထင္​​​ေယာင္​မွတ္​မွားမႈ​

​လက္​​ေတြဟာ ပိုမိုရွည္​လ်ားဆန္​႔တန္​းလာၿပီး

​ေနကို ဝိုင္​းဆုတ္​ၿဖဲ စားသုံးလုိက္​ၾကတယ္​

ဒါဟာလည္​း လိုအပ္​ခ်က္​တစ္​ခုပဲ

ပိုမိုႀကီးျမတ္​တဲ့ အရာတိုင္​းက

​ဒီ​ေန႔နဲ႔ မ​ေန႔ကကို ကြဲျပား​ေစတာခ်ည္​းပဲ ။ ။

- ​ေဏသစ္​

(​ေခါင္​းစဥ္​ကို ပိုးတုံးလုံး က ​ေပးပါတယ္​)